Pater Alfons Mabilde (Raphaël Alfons Mabilde) werd geboren op 21 april 1909 in Letterhoutem, Sint-Lievens-Houtem. Hij had 7 zussen en 3 broers. Een van zijn zussen ging naar het klooster.

Hij studeerde voor priester in Sint-Truiden en werd in 1929 ingewijd in Beau Plateau. Hij maakte deel uit van de paters Redemptoristen. Ze hielden zich vooral bezig met het preken van de missie en gingen op missie in het buitenland.

Pater Alfons Mabilde vertrok in 1935 voor de eerste keer naar Congo, waar hij een aantal missies stichtte en kerken liet bouwen. Hij verbleef in Kionzo, Vanga, Bandakani, Lukwaka, Kimpungu, Vunda, Kasi.

Hij deed zijn tijdelijke geloften op 21 september 1929 in Sint-Truiden en werd priester gewijd in Beau Plateau door Mgr. Kerkhofs op 23 september 1934.
Op 8 november 1935 scheepte pater Alfons in te Antwerpen met bestemming Matadi, samen met vijf jonge confraters. In Kionzo deed hij zijn 'tweede noviciaat' samen met pater Leon Minjauw onder leiding van pater Alfons Lauwers. Hij bediende de post van Vanga tot april 1939. Vanaf 1939 was hij actief als reispater in de missie van Bandakani. In 1940 stichtte hij een school in Lukwaka en in 1943 de post van Kimpungu in Luozi. Na meer dan tien jaar werk in de brousse nam hij in 1946 zijn eerste verlof om nieuwe krachten op te doen.
Op 12 september 1947 was hij terug in Bandakani als overste. Hij bouwde er een nieuwe kerk waar op 2 april 1950 de eerste mis werd opgedragen. In 1950 gepromoveerd tot bouwheer van het vicariaat vertrok hij naar Kimpangu om er scholen en een huis voor de geneesheer te bouwen. Mgr. Van den Bosch benoemde hem op 2 maart 1952 tot overste in Kionzo, hij stichtte op 4 juni 1951 een centraler gelegen missiepost in Vunda en ging daar ook wonen. In 1954 nam hij zijn tweede verlof.
Na zijn terugkeer op 14 oktober 1955 werd hij overste in Kasi, hij bleef er tot juli 1960 en nam toen zijn derde verlof.
In mei 1961 keerde hij terug naar zijn eerste post in Kionzo als overste. Deze post was in 1955 ondergeschikt geworden aan Vunda en sterk verwaarloosd. Pater Alfons herstelde de missie in haar vroegere glorie, de kerk en het klooster en in 1968 kon hij zusters (les Soeurs Colombiennes) verwelkomen die zich engageerden voor de pastoraal in de dorpen. Verzwakt door suikerziekte moest hij na 38 jaar missionarisarbeid terugkeren naar België, hij arriveerde daar op 6 maart 1974.
Hij verbleef in het klooster van Roeselare. Na meerdere jaren verblijf in een verzorgingsinstelling in Kortemark overleed hij in de kliniek van het Heilig Hart in Roeselare op 4 januari 1987.

Hij werd begraven in Roeselare. Voor zijn begrafenis werd vanuit Letterhoutem een bus ingelegd om de viering bij te wonen.