Kaarters tijdens het bakkeren. Bakkeren wordt eenmaal per jaar gespeeld, tijdens Drie Koningen. Er wordt gespeeld door 4 kaarters in 2 ploegen of pelotons van 2 spelers. De punten per kaart zijn analoog als in het 'manillen', maar de 10 brengt geen punten op. Er wordt gespeeld met een scoretabel ('boom') van 15 punten. Iedere speler deelt op zijn beurt in wijzerzin en geeft alle spelers twee keer twee kaarten. De deler mag vooraf de kaarten schudden. De speler rechts van de deler kan de geschudde stapel kaarten couperen. Na het delen worden de 16 overblijvende kaarten (de 'boek') links van de deler geplaatst, wat direct de deler van het volgende spel aanduidt. De bovenste kaart van de boek wordt omgedraaid en duidt meteen de troef aan. De speler links van de de deler komt uit. Wie niet 'koopt' met een troefkaart is verplicht de kleur te volgen, als hij kaarten van die kleur bezit. De slag wordt telkens gewonnen door de kaart met de hoogste rangorde van de uitgespeelde kleur of door de slag te kopen met een troefkaart. Kopen mag alijd, zelfs als je nog kan volgen, maar is nooit verplicht. De vier meten per spel: de 'hoge', toegekend aan de speler die de hoogste troefkaart in de hand had. De 'lage', toegekend aan de speler die de laagste troefkaart in de hand had. In principe zijn dit de aas en de zeven, maar de kaarten worden niet allemaal uitgedeeld, bijgevolg is dit in vele gevallen een andere kaart. Wanneer slechts 1 troefkaart uitgedeeld werd, mag maar 1 meet geveegd worden. De derde meet is de 'tel' of het 'spel' genoemd en wordt toegekend aan de ploeg die in haar gewonnen slagen de meeste punten telt. De vierde meet is de 'dubbele', toegekend aan een ploeg die er in slaagt de vier slagen te winnen. Per spel worden de behaalde punten van het vorige totaal afgetrokken. Wie eerst nul haalt wint de boom.

Van links naar rechts staat (met de rug) Tafke Tavernier (Octaaf of Gustaaf?), Aloïs De Bock (rechtstaand), zittend Gilbert Hutse, Alfons Vercammen (met bril) en uiterst rechts Willy Schollaert.